ชีวิตในโรงเรียน

ชีวิตที่มีความสุขตลอด 8 ปี แต่ทำไมพอขึ้นปีที่ 9 ชีวิตย่ำแย่มาก อาจเป็นเพราะ ครูดีเกินเหตุ (ประชด) ครูไม่สนใจ เพราะเหตุผลที่ว่า เด็กดื้อ ไม่สนใจเรียน เกเร โดดเรียน (เยอะพอสมควร) แต่ครูก็เห็นไม่ใช่หรอ ไอ้พวกกระเรกระราดที่ครูด่า มันก็นำชื่อเสียงให้โรงเรียนมากมาย จากปีที่แล้วเราแพ้โรงเรียนมาลาเบี่ยง 20 กว่าคน ครูไม่เคยด่า แต่ปีนี้เสมอ 58 คนเท่ากัน ครูไม่เคยชม อยากรู้ครูต้องการอะไรกัน เหตุการณ์นี้ก็ไม่ค่อยเท่า่ไร แต่เหตุการณ์เมื่อวันที่ 20/01/54 มันทำให้เด็ก 6.4 น้ำตานอง สิ่งที่ครู(ไม่ประสงค์จะออกนาม เดี๋ยวโดนเด้ง) พูดออกมามันไม่ใช่คำพูดของครูที่รักลูกศิษย์เลย แม้แต่ครูต่อยังร้องไห้ เด็ก6.4 พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ครู...คือ เจ้ากรรมนายเวรเมื่อชาติที่แล้ว จริงอยู่ที่ครูคนนี้มอบความรู้ให้เรา แต่อยากบอกว่า ถ้าครูไม่เต็มใจให้ก็ไม่เป็นไร เมื่อวาน (20/01/54) โซล (ชื่อในห้องไม่ใช่ชื่อจริงๆ) เครียดกับคำพูดของครู...มาก จนระบายออกมาให้ฉันฟังทั้งน้ำตา ฉันก็บอกไปว่า จริงอยู่ที่เราต้องอ่านหนังสือตามที่ครูสั่ง แต่ถ้าเราไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย เราอาจจะกลายเป็นคนบ้าไปเลยก็ได้โดยไม่มีวันกลับมา และฉันก็พูดต่อไปอีกว่า จำที่ครูต่อสอนไม่ได้หรอ ว่า 1.สิ่งที่ควรทำ 2.สิ่งที่ต้องทำ 3.สิ่งที่ชอบ ถ้าโซลเลือกที่จะทำแค่ข้อ 1.กับข้อ 2. แต่ไม่ทำข้อ3. โซลอาจจะเป็นคนเก็บกดก็ได้นะ และแล้วเรื่องในวันนี้ก็ผ่านไป วันต่อมาฉันกลับมานั่งร้องไห้เอง เพราะ แคร์คำพูดของครู...ฉันไม่ค่อยใจชีวิตคนเราเลย วันนึงมีความสุข อีกวันกลับต้องมานั่งคิดทบทวนว่าเราทำถูกแล้วหรือ กับสิ่งที่ทำลงไป

"ถ้าแคร์คำพูดแย่ๆ เท่ากับแพ้ใจตัวเอง"

สิ่งที่ควรจำ 1.สิ่งที่ควรทำ

2.สิ่งที่ต้องทำ

3.สิ่งที่ชอบ